Deze keer gaat het echter om iets helemaal anders. De juf van het vijfde leerjaar vroeg helpende handen bij het maken van kerstlaarzen. Je kent dat wel. Van die mega grote kousen die rond kersttijd gezellig aan de haard hangen in menig Amerikaans décor. En waarvan het de bedoeling is dat de kerstman er iets leuks in kwijt kan. Deze laarzen mochten echter geen enkele tekening bevatten. Ze moesten met andere woorden vervaardigd worden in maagdelijk wit katoen. Later zal elke leerling immers zo'n laars krijgen om zelf te bestempelen en eventueel verder te versieren.
Ik stelde me kandidaat, op voorwaarde dat het een eenvoudig patroon was.
Eenvoudig was het patroon. Het was zelfs een beetje grappig. Ik denk dat ze gewoon ooit een gemaakte kous op het fotokopieerapparaat hebben gelegd. En dat was dan het patroon. Samen met een groot wit beddenlaken werd het door mijn dochter aan mij overhandigd.
"Rood, gele sterretjes en bling, bling... dat mag toch niet ontbreken voor Kerst!"
Maar toen begon het probleem. Gewone witte kousen, dat is een beetje saai. Dus ik kon het niet laten en bezondigde me toch aan een beetje pimpen. Bovenaan de kous moest er immers een lusje zijn om de kous op te hangen. Dat vervaardigde ik dan maar niet in het wit, maar wel in een rood sterretjesstofje met veel kerst-allure. Ik kocht het vorig jaar rond kersttijd. In de zijkant stak ik nog een gouden lintje en de boordjes werkte ik af met een gouddraadje. Rood, gele sterretjes en bling, bling... dat mag toch niet ontbreken voor Kerst!
Hopelijk vindt de juf de kleine extraatjes niet erg. Ik denk in elk geval dat er nog wel stempelruimte genoeg is, niet? Wat denk jij?
En was dit nu blogwaardig? Waarschijnlijk niet. Maar ach, het is wel een leuk stapeltje oud-laken-plezier. En waar ik nog het meest nieuwsgierig naar ben? Hoe die laarsjes er straks zullen uitzien, nadat de kinderen er hun stempelplezier op losgelaten hebben.
Stof: oud laken, sterretjesstof (Pauli)
Fournituren: gouden biais en gouddraad: Veritas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten