Pagina's

maandag 27 juni 2016

Een dikke dankjewel










Sommige berichten hebben niet veel woorden nodig. 

"Aan alle juffen, meesters, stagaires en trainers die zich weer een heel jaar inspanden voor mijn meisjes
 
Een dikke merci!"
 

woensdag 27 april 2016

Een breitas voor So Elke!


 
 
 
 








Kunt u breien en haken? Wel, ik niet. Het is te zeggen: Ik kan het wel, maar ik krijg er nooit het resultaat en de voldoening uit die ik wel uit het naaien haal. Resultaat. Ik laat die dingen liever over aan de mensen die er wel goed in zijn. Zoals mijn schoonzus. Zij creëert de mooiste maaksel met haar breipennen en haaknaald en verzamelt ze sinds een tijdje onder haar eigen labeltje 'So Elke'. Voor de facebookgebruikers 'check ik out!'

"Het voordeel van haken en breien is wel dat het niet zo plaatsgebonden is."

Je kunt je brei- of haakwerk in feite bijna overal meenemen. Dat weegt niets, maakt amper lawaai en neemt geen plaats in. Dat is wel even anders met een naaimachine.

Toen we dus onlangs samen op skivakantie vertrokken borg ik mijn naaimachine voor een weekje op en kon zij haar werk rustig meenemen om in de avonduurtjes nog wat  voort te werken. Om jaloers op te zijn.

Een werk in wording meenemen kun je op veel manieren doen. Gewoon in je tas moffelen, in een plastic zakje of in een echte breitas. Dat laatste is natuurlijk het stijlvolste. Ik was dan ook heel blij toen ik de vraag kreeg om zo'n tas te maken. Dat had ik nog nooit gedaan en was dus absoluut een leuke uitdaging.

Ik besloot te gaan voor het rechthoekige modelletje dat je ook in de Veritas winkels uitgestald ziet staan. Na wat zoekwerk op het internet vond ik hier als het ware ook nog een patroontje en werkbeschrijving voor bij haar. Ideaal.
 
De stofkeuze was ook een snel uitgemaakte zaak. Blauwe canvas zou het worden. Canvas omdat dit steviger is en dus meer geschikt voor dit soort tas. Op die manier moet je ook niet extra verstevigen met vlieseline. Een absoluut pluspunt vind ik. Blauw, omdat dit een kleur is die mijn schoonzusje graag ziet. De blauwe canvas was vlug gevonden bij Lana Lotta. Het werd er eentje met een vogelprint. Maar toen ik deze wilde combineren met het mosterdkleurtje dat ik in gedachten had, kwam ik er toch niet helemaal uit. het voelde niet helemaal juist. Tot mevrouw Lana Lotta me voorstelde om te combineren met een lichtblauwe canvas met wolkmotief. "Dan vliegen die vogels symbolisch in de wolken", zei ze. Ik vond dat top. Lichtblauwe wolken werden het.



Daarna werd het nog een zoektocht naar fournituren. De roestkleuringe paspel die ik origineel in gedachten had werd vervangen door een zelfgemaakt donkerbruin nepleren paspel. Vervolgens werd ook de tassenband vervangen door een zelfgemaakt nepleren hengsel en afneembare schouderriem. en voor de ritsen verving ik de originele lipjes door geüpgrade lipjes in leer (die je zo koopt in de winkel). Dat geeft de zak meteen een iets luxueuzere uitstraling.




Wat denken jullie? Leuk toch? En al helemaal wanneer je hem nadien op vakanite ziet verschijnen vol bolletjes wol en spannende werkjes in wording.




Waar haal ik het?
 
Canvas: Lana Lotta, Leuven
Nepleer: Pauli, leuven
Geleiders, ringen, musketonhaken, ritsen, ritslipjes, katoendraad: Veritas, Leuven

woensdag 20 april 2016

Het verjaardagsfeestje van Juliette

 
De verjaardagen blijven binnenstromen. En intussen is het al een beetje traditie geworden dat er dan een zelfgemaakt cadeautje mee naar het feestje gaat. Dat blijkt niet altijd eenvoudig want intussen zijn we al een jaartje rond bezig met naaien en komen dezelfde vriendjes natuurlijk een tweede keer aan bod
 
 
"Leve deze blog want op die manier heb ik een goed overzicht van wat ik de voorgaande keer gemaakt heb."
 
Je kunt immers moeilijk twee keer met hetzelfde cadeautje aan komen draven.
 
Zo ook voor Juliette. Vorig jaar kreeg ze een kleine messenger tas in rood. Als ik dat nu terug bekijk dan is dat wel grappig. Ik was toen duidelijk nog een stuk minder ervaren met de machine. En ook mijn machine was in die tijd nog niet het prachtige werkpaardje dat ik nu heb. Super. Dat maakt variëren makkelijker.
 
Dit keer gingen we niet meer voor rood maar wel voor limoengroen en blauw. Na de roze periode lijkt dit bij vele meisjes een populaire kleurencombinatie te zijn. Driewerf hoera want ook ik kan me daar wel heel goed in vinden.
 
Bij Habiba vonden we een prachtige bollenstof, in verschillende groen en blauw tinten.  Ideaal om te combineren met limoengroen.
 
Ik kocht een lapje van 70 cm en kon toen niet anders dan het ook volledig wegwerken. Dit is wat er van onder de machine rolde:

 

Een kussen






Een toilettasje

Een gepersonaliseerde handdoek. Het appliceren gaat al wat beter, zij het nog niet perfect. Maar al doende leert men zeker? De stof van de letters werd dit keer eerst verstevigd met hele dunne vlieseline. Na het knippen van de letters werden ze op de handdoek gespeld met tussen de letters en de badstof een laagje soluvlies. Dat voorkomt dat de lusjes van de badstof het appliceren hinderen. Nadien was je dat soluvlies gewoon met water weg. Echt bizar maar super handig.  Volgende keer kies ik wel voor een iets groter lettertype. Lijkt me gewoon gemakkelijker.

 

En een Wally natuurlijk, want die had ik al lang een keer beloofd aan Juliette.

 

Alles tesamen een handig setje voor logeerpartijtjes
 
 En toen was alle stof mooi opgebruikt.  
 
Dikke proficiat voor Juliette!
 
Waar haal ik het:
Stof: Habiba en Pauli
Panda vulling: Pauli
Paspel, flockfolie,vilt, rits, vlieseline en soluvlies: Veritas
Binnenkussen: IKEA
Handdoek: Hema
flockmethode: zo geknipt 1
 

donderdag 25 februari 2016

Wally 300.20


Ik lijk wel een oceaan te willen vullen met al die Wally's. En toch verdient ook deze een plekje op de blog. Niet alleen omdat iedere Wally weer zo super schattig is (zeker in dit blauw), maar ook omdat het verhaal achter dit cadeautje zo leuk is. 
Mijn jongste dochter zit namelijk in het vijfde leerjaar en mag daarom leesmeter zijn voor een leerling uit het eerste leerjaar.

"Ze neemt deze taak heel serieus."

En meteen werd ook duidelijk welke leerstrategie zij prefereert. Namelijk deze van het beloningsmechanisme. Onmiddellijk had ze een stickerkaartje klaar waarbij het leeskindje per keer goed lezen een sticker kon verdienen. Kaartje vol betekent een extra cadeautje.

Het kaartje was bijna vol !


Stof: katoen (Habiba), fleece (de Zeeman), vilt (Hema)
Fournituren: Panda vulling (Pauli)

woensdag 24 februari 2016

En toen waren we op dreef


Ik zei het al in het vorige blogbericht. Er heerst een babyboom. Als gevolg daarvan werd het babyjasje uit 'zo geknipt 1' bovengehaald. Het moet zijn dat ik er heel enthousiast van was geworden want er volgde meteen een tweede.


Opnieuw werd gekozen voor de combinatie katoen met tricot gezien de jasjes die nu geproduceerd worden voor pasgeborenen, geschikt zullen zijn in de zomer.  Het katoentje bevat geen roze deze keer en is daarmee veel neutraler wat jongen of meisje betreft. Volgens mij kan het voor beiden wel.


Ik combineerde de vrolijke girafjes met felgeel als binnenstof, oranje paspel rond om rond en oranje camsnaps als sluiting. En toen kon ik het weer niet laten. Ook dit jasje kreeg aan de mouwen een fantasieboordje. Het werden kleine verjaardagskroontjes.

"In je eerste levensjaar is iedere maand immers toch een beetje verjaren, niet?"

En dit vond ik ook goed passen in het 'neutraal' zijn van het jasje.

Geen cadeautje zonder Wally. Of geen cadeautje  met stofversplilling (haha) . De restjes stof warden dus weer handig verwerkt in nog maar een schattige, perfect matchende Wally om de giraffen gezelschap te houden.


Stof: katoen en tricot (Habiba)
Fournituren: paspel en camsnaps (Veritas), Panda vulling (Pauli)
Patroon jasje: Zo geknipt 1

dinsdag 23 februari 2016

Roze voor Roos


Er heerst een ware babyboom onder de collega's van zowel mijn man als mezelf. En dat opent perspectieven. Babyspulletjes maken is namelijk iets dat ik al lang niet meer voor mezelf en mijn dochters moet doen. En normaal gezien zal het tot mijn eventuele kleinkinderen duren voor ik daar binnen mijn gezinnetje terug gelegenheid toe krijg.

Maar met al die kersverse baby'tjes in de nabije omgeving, kon ik toch niet weerstaan om het babyjasje uit 'zo geknipt 1' eens te proberen.

Het baby'tje in kwestie waar het jasje voor gemaakt werd heet Roos.

"Roos zou het dus zeker worden en misschien zelfs met een rozenprintje?"

Tot ik passeerde aan een uitverkoop bij Habiba in Leuven en daar een aantal zeer schattige babykatoentjes kon scoren. Eentje daarvan was een berenstofje met een beetje roze er in. Dat gecombineerd met een felroze tricot zou ook wel al roze genoeg zijn redeneerde ik. En zo geschiede.

Het jasje is weer een schitterend patroon. Meestal kun je dat op voorhand wel raden, naarmate een patroon meer of minder op andere blogs is verschenen. En dit is er eentje dat al veelvuldig de revue is gepasseerd.

Ik gebruikte als stoffencombinatie katoen met tricot. Het jasje zal ongeveer over 5 à 6 maanden passen en dan is het volle zomer, dus fleece en dergelijke leek me niet echt geschikt. Het naaien met tricot blijft nochtans wel een uitdaging voor mij. Ik vind het ontzettend moeilijk om geen plooitjes te krijgen in tricot. Zeker wanneer je combineert met katoen, dat veel minder rekbaar is. Het ligt waarschijnlijk aan mijn onervarenheid.  
Verder werd het jasje afgewerkt met een fluoroze paspel en al even roze camsnaps. En aan de mouwzoom leefde ik me eens helemaal uit met de mogelijkheden van mijn toch wel fantastische naaimachine. Een Pfaff Expression 3.5. Die machine verdient toch wel een eervolle vermelding om met zo veel geduld al mijn geprul te ondergaan. Neen, serieus, ik zou me geen betere machine kunnen wensen.



Om het cadeautje nog wat te vervolledigen naaiden we er nog onze fantastische Wally bij, in dezelfde stoffencombinatie als het jasje. Zo is ook het laatste restje stof opgebruikt en kan Roosje in stijl op wandel gaan.


Stof: katoen en tricot (Habiba)
Fournituren: paspel, camsnaps (Veritas), Panda vulling (Pauli)
Patroon jasje: Zo geknipt 1

maandag 22 februari 2016

Een centje afgeven: hoe doe je dat nu origineel?


Afgelopen weekend waren we uitgenodigd op een verrassingsfeestje voor een 51-jarige. Er werd afgesproken om als cadeau bij te dragen aan een lederen computertas.  Ik moet zeggen dat ik altijd blij ben wanneer er duidelijke cadeausuggesties worden gegeven. Op die manier doe je veel minder vlug een miskoop. En ook een financieel cadeautje stoort me niet. Alleen vind ik het wat spijtig om daar dan enkel met dat envelopje aan te komen draven. Het mag precies wat meer om het lijf hebben.

"Maar hoe kun je een centje nu origineel cadeau geven?"
 
Geen makkelijke. Op Pinterest zie je wel heel wat suggenties. Meestal wordt het geld daar geplooid en opgerold en op die manier opnieuw verwerkt in een DIY projectje.

Ik besloot om me te baseren op het effectieve cadeau dat bedoeld was er mee te kopen: de lederen computertas. Vanuit een vorig projectje had ik nog een lapje nepleer en een stukje leren biais liggen. net genoeg voor een mini-laptop tasje. Ik besloot het patroon van de Liene-tas uit 'De tas van Annelies' te nemen als basis. Als binnenkant gebruite ik een restje okergele effen katoen.  Een echt restjesproject dus.

Om het toch wat meer op een boekentas te laten lijken en niet op een clutch, naaide ik echter nog twee zakken op de voorkant van de tas. Hiervoor gebruikte ik een tutorial die ik op het web vond. De klep sluit met twee, langs de buitenkant onzichtbare, camsnaps en het draaglint is een dunne tassenband. Wel verstelbaar zoals  in het echt!


En daarmee was het mini-laptoptasje een feit. Nu nog een blanco kaartje omvormen tot een mini-laptopje door er een 'appeltje' op te printen of een mini archiefmapje kopen in de Flying Tiger en de centjes mooi daartussen in de tas steken.

Happy birthday!


Stof: kunstleer (Pauli), binnenstof (Hexagoon)
Fournituren: ringen, geleider, tassenband, camsnaps (Hexagoon)
Patroon: Liene tas uit 'De tas van Annelies'

zaterdag 20 februari 2016

LMV: Variëren op de Leather Sweater


In mijn vorige bericht liet ik al weten dat ik mij eindelijk gewaagd had aan aan de Leather sweater. En die viel reuze mee. Makkelijk patroon. Instant resultaat.

 
"Alleen vroeg ik me af hoe je hier nog meer 'meisje' in zou kunnen steken."

Daarom nam ik het patroon een tweede keer bij de hand en ging aan het variëren.

In de Veritas verkochten ze deze winter panelen met dieren. Mijn jongste was helemaal zot van het hertje. Dus kon ik het niet laten om zo'n paneeltje aan te schaffen. Het hertje kreeg een bestemming. In een leather sweater nog wel.

 Voor deze sweater koos ik veel lichtere tricot in plaats van sweaterstof met ook een kleine glitter er in (wat niet zichtbaar is op de foto's. De voorkant van de trui is het paneel. ik probeerde de oren van het dier juist rond de halslijn te krijgen.

de schouderpanelen liet ik ook achterwege. Hiermee verwijderde ik waarschijnlijk het meest typische kenmerk van de leather sweater maar ik wilde dan ook variëren op het thema, niet? En op deze manier kon ik nog net ietsje meer van het paneel gebruiken. Want eerlijk: ik vind het stofverlies toch zo'n nadeel van panelen. Super mooi, daar niet van. Maar dit hertje stond bijvoorbeeld in een mooi landschap. Een landschap dat ik op zich waarschijlijk nooit meer echt mooi verwerkt krijg.

Omdat ik bij mijn vorige pogingen tot sweaters steeds werkte met een maat groter dan de reguliere confectienmaat, zonder naadwaarde, deed ik dat nu ook. Helaas speculaas. Het kon niet altijd prijs zijn natuurlijk. Dit keer bleek de sweater toch wat te groot. Gelukkig is deze trui veel lichter en zal deze ook best nog kunnen dienen in de lente of voor een koele zomerdag. En wie weet is er tegen dan wel een groeispurtje geweest?

Hoop doet leven, niet waar?

Stof: tricot (Habiba), paneel (Veritas)




LMV: Mijn eerste Leather Sweater


La Maison Victor alias LMV! Een schitterend magazine voor de naaisters onder ons. Als je bedenkt hoe veel mooie en duidelijke patronen je via dat magazine krijgt voor de prijs die het maar kost dan kun je gewoon niet bedrogen uitkomen. U raadt het al: ik ben fan.

"Intussen zijn er ook al een aantal echte LMV klassiekers. "


Eentje daarvan is de Leather Sweater. Eigenlijk een jongens patroon. Maar voor mijn stoere dochter van 12 die heel sportief is en dus ook het liefst in een uniform van jeans met t-shirt en trui/sweater rondloopt, leek mij dit ook perfect kunnen. Ik ben trouwens niet de eerste die dit denkt.  Zij maakte de trui zelfs al eens in een volwassen versie voor zichzelf. En waarom ook niet? Het is een schitterend patroon.


Wij kozen voor deze sweater voor sobere winterkleuren in een streelzachte sweaterstof die langs binnen voorzien is van een laagje fleece. zachter kun je niet zitten. Voor de boorden en de schouderstukken werd contrasterende boordstof genomen.

Mijn dochters zijn niet van de grootsten. Maar de oudste heeft de laatste tijd toch wel een groeischeut. Daarom wilde ik de trui niet te nipt maken en koos ik voor een maat groter dan haar confectiemaat en liet de naadwaarde weg.


De trui bleek perfect te passen. En hij zit nog lekker zacht ook. Alleen. ik blijf me soms toch stiekem een beetje afvragen of dit nu te stoer is voor een meisje of niet? 't zit allemaal in het 'koppeke' hè.


Stof: Pauli

woensdag 17 februari 2016

Awesome ! zo'n oslo sweater voor tieners!

Zelf vroeg ik onder de kerstboom een naaiboek. ik kreeg het boek Urban Style van Eva Maria alias Eva Goris. En dat kwam goed uit!
Mijn eigen dochters zijn intussen 10 en 12 en ik merk dat van die zeer schattige 'poppemie-jurkjes' echt geen optie meer zijn voor hen. Spijtig maar het zij zo. Het boek van Eva met tienerpatronen kwam dus als geroepen.


"Ik denk echt dat hiermee nog een gat in de markt gevonden is."



 Ik koos als eerste patroontje voor de Awesome Oslo, in een meisjesversie dan wel. Daarvoor gebruikte ik een grijze glittertricot gecombineerd met een blauwe tricot met paarden, die zeer goed gaat voor zowel jongens als stoere meiden vind ik. Zeker als die meisjes dan ook nog eens graag paarden zien.
 
Mijn dochter van 10 is eerder klein en fijn. Daarom maakte ik de kleinste maat (146) en voegde geen naadwaarde toe. De trui past hierdoor perfect. Oef! want met maten sukkelen is mijn expertise.


Een ander 'folieke' dat ik niet kon laten, omdat ik het per se eens wilde testen, zijn de duimsgaten in de mouwen. De dochter protesteerde niet. Zij vindt dat wel cool. Al moet ik zeggen dat ik toch wat in de knoop lig met die gaten. Ik maakte ze aan de kant waar de duim effectief zit wanneer je je handpalm naar beneden houdt. Maar je houdt je hand natuurlijk niet altijd in dezelfde positie. Dus eens je de trui aan hebt, wring je met die gaten heel die mouw voortdurend om. Deed ik iets mis? Zou wel kunnen, want ik blijf het een hele uitdaging vinden die kledij. Hier tast ik toch werkelijk mijn grenzen van het autodidact-zijn af hoor.



Stof: glitter tricot (Pauli), paarden tricot (Habiba)
Patroon: Awesome Oslo uit het boek 'Urban Style' van Eva Maria

Linda, Linda....jij bent alles wat ik wil




Linda....
Tot voor kort was deze naam voor mij onlosmakelijk verbonden met een jaren tachtig hit van Frank Boeijen. Ja, ja, ik was toen fan van dat liedje en van Frank ook natuurlijk. Klinkt dat nu oud?
Enfin

"Zoveel jaren later ben ik opnieuw fan. Van een nieuwe Linda echter."

Een patroontje uit het boek 'De tas van Annelies'.
Een clutch met net dat ietsje meer door een grote strik die er vooraan op prijkt. net niet te groot om tuttig te worden maar wel groot genoeg om het tasje karakter en een feestelijk uitzicht te geven. Ik maakte er meteen twee rond dat ene grote feest genaamd nieuwjaar.



De eerste werd gemaakt uit een iets stevigere buitenstof, met binnenin een rode katoen. Er werd geen verdere versteviging gebruikt en toch blijft het tasje mooi rechtop staan door die grote strik vooraan. Super.
Het tasje kan gedragen worden door je hand onder de strik door te steken. Heel leuk. maar ik voegde toch nog maar een afneembare ketting toe om het tasje eventueel ook aan de schouder te kunnen dragen. Toch handig als een feestje een soort receptie blijkt te zijn waar je ook nog een glas en hapje ter hand moet nemen.



Het tasje is niet heel groot, maar wel net groot genoeg om alle 'essentials' mee te nemen. En ook om nog een leuk extra cadeautje in te verstoppen. Ik gebruikte hiervoor miniflesjes van Caudalie producten. Super producten die Caudaliekes. Te koop bij de apotheker.


Na deze eerste Linda volgde zoals ik al zei nog een tweede. Deze keer in een glitterstof. Deze buitenstof was iets minder stevig en dat voel je wel meteen in het eindresultaat. Niet dat het stoort, maar persoonlijk denk ik toch dat ik vanaf nu altijd voor een iets steviger stof ga kiezen wanneer ik dit tasje maak.
 
Om het geglitter wat te compenseren nam ik voor de binnestof een romantisch bloemenstofje en ook deze keer voegde ik weer een afneembare ketting en Caudalie-productjes toe.
 

Wat denk je? Toch leuke cadeautjes, niet?


Buitenstoffen: Pauli
Binnenstoffen: rood (Hexagoon), bloemen (Stoffenspektakel)
Fournituren: Kettingen (Hexagoon), magneetsluitingen (Veritas)
Patroon: Linda tasje uit 'De tas van Annelies'

vrijdag 5 februari 2016

Even een zijweggetje nemen

In de herfstvakantie trokken we een paar dagen naar de zee. Fantastisch mooie kleuren zie je daar in dat seizoen. Ook al regent en waait het keihard. Ik was dan ook een beetje teleurgesteld dat ik geen goede camera had meegenomen op onze wandelingen, maar alleen beschikte over de verschrikkelijk slechte camera van mijn telefoon.


De zee werkte echter nog op een ander vlak inspirerend.  Omdat het behoorlijk hard waaide, gecombineerd met regen, haalde ik de mutsen boven. En daar zat een gevalletje tussen dat ik vorig jaar in een zotte bui eens haakte.

"Ja, ja, voor mijn naaiavontuur begon, haakte ik wel eens graag."

Vooral poppetjes (misschien blog ik die ook nog wel eens), maar dus ook een muts. En die muts bleek niet eens echt slecht te zijn. Iedereen wilde hem wel dragen. Dus besloot ik om bij thuiskomst terug wat wol in te slaan en aan een mutsensetje voor het hele gezin te beginnen. De originele muts was beige. De mutsen voor de kinderen zouden in wat vrolijker kleuren gemaakt worden.

zie hier het resultaat.


De muts is in een nogal speciale steek gehaakt. De mosterd  haalde ik hiervoor bij Lana y Ovillos die een volledig you tube kanaal heeft met haak- en breitutorials. Origineel in het Spaans (klinkt zeer leuk) maar ook in het Engels terug te vinden.

Ik gebruikte wel een dikkere wol dan in het filmpje en zette dus maar 14 steken op in plaats van 18 zoals in het fimpje. De pompon's zijn gekocht.


Tutorial: Lana y Ovillos
Wol en pomponnen: Veritas