Pagina's

woensdag 27 april 2016

Een breitas voor So Elke!


 
 
 
 








Kunt u breien en haken? Wel, ik niet. Het is te zeggen: Ik kan het wel, maar ik krijg er nooit het resultaat en de voldoening uit die ik wel uit het naaien haal. Resultaat. Ik laat die dingen liever over aan de mensen die er wel goed in zijn. Zoals mijn schoonzus. Zij creëert de mooiste maaksel met haar breipennen en haaknaald en verzamelt ze sinds een tijdje onder haar eigen labeltje 'So Elke'. Voor de facebookgebruikers 'check ik out!'

"Het voordeel van haken en breien is wel dat het niet zo plaatsgebonden is."

Je kunt je brei- of haakwerk in feite bijna overal meenemen. Dat weegt niets, maakt amper lawaai en neemt geen plaats in. Dat is wel even anders met een naaimachine.

Toen we dus onlangs samen op skivakantie vertrokken borg ik mijn naaimachine voor een weekje op en kon zij haar werk rustig meenemen om in de avonduurtjes nog wat  voort te werken. Om jaloers op te zijn.

Een werk in wording meenemen kun je op veel manieren doen. Gewoon in je tas moffelen, in een plastic zakje of in een echte breitas. Dat laatste is natuurlijk het stijlvolste. Ik was dan ook heel blij toen ik de vraag kreeg om zo'n tas te maken. Dat had ik nog nooit gedaan en was dus absoluut een leuke uitdaging.

Ik besloot te gaan voor het rechthoekige modelletje dat je ook in de Veritas winkels uitgestald ziet staan. Na wat zoekwerk op het internet vond ik hier als het ware ook nog een patroontje en werkbeschrijving voor bij haar. Ideaal.
 
De stofkeuze was ook een snel uitgemaakte zaak. Blauwe canvas zou het worden. Canvas omdat dit steviger is en dus meer geschikt voor dit soort tas. Op die manier moet je ook niet extra verstevigen met vlieseline. Een absoluut pluspunt vind ik. Blauw, omdat dit een kleur is die mijn schoonzusje graag ziet. De blauwe canvas was vlug gevonden bij Lana Lotta. Het werd er eentje met een vogelprint. Maar toen ik deze wilde combineren met het mosterdkleurtje dat ik in gedachten had, kwam ik er toch niet helemaal uit. het voelde niet helemaal juist. Tot mevrouw Lana Lotta me voorstelde om te combineren met een lichtblauwe canvas met wolkmotief. "Dan vliegen die vogels symbolisch in de wolken", zei ze. Ik vond dat top. Lichtblauwe wolken werden het.



Daarna werd het nog een zoektocht naar fournituren. De roestkleuringe paspel die ik origineel in gedachten had werd vervangen door een zelfgemaakt donkerbruin nepleren paspel. Vervolgens werd ook de tassenband vervangen door een zelfgemaakt nepleren hengsel en afneembare schouderriem. en voor de ritsen verving ik de originele lipjes door geüpgrade lipjes in leer (die je zo koopt in de winkel). Dat geeft de zak meteen een iets luxueuzere uitstraling.




Wat denken jullie? Leuk toch? En al helemaal wanneer je hem nadien op vakanite ziet verschijnen vol bolletjes wol en spannende werkjes in wording.




Waar haal ik het?
 
Canvas: Lana Lotta, Leuven
Nepleer: Pauli, leuven
Geleiders, ringen, musketonhaken, ritsen, ritslipjes, katoendraad: Veritas, Leuven

Geen opmerkingen:

Een reactie posten