Liella creaties: Van ikea tafelloper naar 'mislukt' valiesje (zucht)

maandag 2 maart 2015

Van ikea tafelloper naar 'mislukt' valiesje (zucht)

In de IKEA was de lente binnengeslopen met hele vrolijke tafellopers in lentekleuren. Ik nam er eentje mee voor nog geen 3 euro. Die lopers zijn immers gemaakt in hele stevige katoen. Ideaal voor tassen. En ik had er eentje in gedachten die ik al heel lang wilde maken: 'het valiesje'.

Die valiesjes, je komt ze overal tegen op het web maar ik vond niet meteen een online patroon. Tot ik deze foto-tutorial zag die heel wat stappen met foto's beschreef. Dus dacht ik: "hoe moeilijk kan het zijn? Ik begin er gewoon aan."

Verkeerd gedacht. Alles wat kon mislopen liep mis. Ik heb me een ongeluk getornd. Mijn paspel was (weer maar eens) op waardoor ik à la limite moest bijmaken. Op het laatste moment bedacht ik dat ik nog vlug, vlug een binnenzak wilde, waardoor ik mis berekende en dus moest bijsturen aan de rits. De ritsjes om het tasje te sluiten bleken ook net iets te kort voor de afmetingen die ik in gedachten had. Ik leer het nooit: neem je ritsen liever iets te lang dan te kort. Afknippen is makkelijk, bijcreëren onmogelijk. De lusjes met D-ring, die ik aan de zijkanten voorzag om later eventueel nog een draagriem aan de tas te kunnen bevestigen, maakte ik net iets te dik (onder het motto: die dingen moeten goed stevig zijn) waardoor ik de limiten van mijn basic machine tegenkwam. De naald raakte niet meer door al die stoflagen heen en de machine begon vreemde geluiden te maken. En ten slotte vond ik het best lastig om al die hoekjes mooi af te werken met al die lagen vlieseline, een rits en een paspel ertussen. Er is dus heel wat manueel corrigeerwerk gebeurd.

Maar goed, dat is allemaal gepasseerd en uiteindelijk staat er een valiesje. 't is te zeggen: echt staan doen die dingen toch niet. Ook al gebruik je stevige stoffen en dubbele lagen dikke vlieseline, het valiesje blijft toch wat inzakken. Waarschijnlijk moet je voor een echt stevig effect toch met binnennaden werken, afgewerkt met biais. Iets waarvoor ik geen moed meer had.

Decovil als versteviging gebruiken kan ook wel een oplossing bieden lijkt me. Maar ik vrees wel dat het ineenzetten dan nog meer gepruts wordt.

Dit was niet meteen mijn grootste succesverhaal. Voorlopig dus ook niet voor herhaling vatbaar. Hopelijk zijn mijn meisje wel blij met het valiesje en is het niet enkel gemaakt om in de kast te verdwijnen.