Pagina's

donderdag 2 maart 2017

"Zet mijn naam er op", zei ze







Het lijkt wel of deze blog in een winterslaap terecht is gekomen. Een hele lange winterslaap want mijn laatste bericht dateert van juni vorig jaar. 'Hoe is het toch zo ver kunnen komen?', vraag ik me dan af. De realiteit is dat ik mijn eerste grote enthousiasme voor het naaien een beetje kwijt was. 'I had fallen out of love with it' zouden ze in het Engels zo mooi zeggen. Na maanden van zeer intensief ontdekken en creëren tot in de late (of eerder vroege) uurtjes, sloeg opeens een soort vermoeidheid toe die mij er onbewust toe dwong wat gas terug te nemen.
Nochtans zat ik intussen niet volledig stil. Het was gewoon minder intensief en het geraakte ook niet meer op deze blog.
Tot mijn schoonzusje, de creatieve motor achter 'So Elke,' mij afgelopen week wakker schudde. En gelijk heeft ze. Een overzichtje aanleggen van wat je maakt is gewoon leuk. En op die manier vergeet je ook nooit meer waar de inspiratie vandaan kwam of waar het item uiteindelijk beland is.
Daarom gooi ik na zoveel tijd nog eens één van mijn meest recente maaksels op de blog. Een gepersonaliseerde sweater voor mijn kleinste meisje. In de kleuren zwart en goud. Wie mij kent weet dat dit voor mij nog altijd één van mijn meest favoriete combinaties is.


"Toen ik mijn meisje vroeg welke persoonlijke quote er dan wel op haar sweater  mocht zei ze zeer vastberaden: "Zet mijn naam er maar op!" En zo geschiedde."


De sweater zelf is gemaakt volgens het patroon van de Stockholm style sweater uit het boek 'Urban style' van Eva Maria. De letters zijn zelf gehaakt met heel dunne gouddraad uit de Veritas volgens een online schema dat ik terugvond op de blog http://lindevrouwsweb.blogspot.be. en vervolgens met de hand op de sweater genaaid.  De ellebooglappen met gouden pailletten komen ook uit de veritas waren gewoon opstrijkbaar.
Omdat ik geen overlock machine heb krijg ik de naden van kleding natuurlijk nooit heel mooi afgewerkt. Binnen in de sweater valt dat niet op maar aan de halsnaad stoort me dat. Daarom probeerde ik eens een afwerking met biais die je in heel veel t-shirts en sweaters terugvindt en die de hals echt wel 'af' maakt. Ik deed dit door een oud t-shirt te ontleden en te kijken hoe het daar aangebracht was. Het resultaat is nog niet perfect omdat ik niet helemaal recht gestikt heb. Maar voor de rest ben zo blij met deze afwerking dat ik het nooit nog anders zal doen. En door met een vrolijk contrasterend stofje te werken kun je  op die manier elk shirt 'pimpen' lijkt me.
En zie: hiermee is deze blog eindelijk terug wat leven in geblazen. Daarnaast heb ik ook een instagram account geopend voor LiellaCreaties, waar mijn maaksels iets sneller kunnen passeren.Ga zeker eens een kijkje nemen.
En als je daar dan toch bent, kijk dan zeker ook naar het instagram account van So Elke! Absoluut de moeite waard.




Gebruikte materialen en waar ik ze kocht
sweaterstof van Pauli
gouddraad en pailletten ellebooglappen van de Veritas
patroon Stockholm style uit Urban Style by Eva Maria
letterpatroon van Lindevrouwsweb.

maandag 27 juni 2016

Een dikke dankjewel










Sommige berichten hebben niet veel woorden nodig. 

"Aan alle juffen, meesters, stagaires en trainers die zich weer een heel jaar inspanden voor mijn meisjes
 
Een dikke merci!"
 

woensdag 27 april 2016

Een breitas voor So Elke!


 
 
 
 








Kunt u breien en haken? Wel, ik niet. Het is te zeggen: Ik kan het wel, maar ik krijg er nooit het resultaat en de voldoening uit die ik wel uit het naaien haal. Resultaat. Ik laat die dingen liever over aan de mensen die er wel goed in zijn. Zoals mijn schoonzus. Zij creëert de mooiste maaksel met haar breipennen en haaknaald en verzamelt ze sinds een tijdje onder haar eigen labeltje 'So Elke'. Voor de facebookgebruikers 'check ik out!'

"Het voordeel van haken en breien is wel dat het niet zo plaatsgebonden is."

Je kunt je brei- of haakwerk in feite bijna overal meenemen. Dat weegt niets, maakt amper lawaai en neemt geen plaats in. Dat is wel even anders met een naaimachine.

Toen we dus onlangs samen op skivakantie vertrokken borg ik mijn naaimachine voor een weekje op en kon zij haar werk rustig meenemen om in de avonduurtjes nog wat  voort te werken. Om jaloers op te zijn.

Een werk in wording meenemen kun je op veel manieren doen. Gewoon in je tas moffelen, in een plastic zakje of in een echte breitas. Dat laatste is natuurlijk het stijlvolste. Ik was dan ook heel blij toen ik de vraag kreeg om zo'n tas te maken. Dat had ik nog nooit gedaan en was dus absoluut een leuke uitdaging.

Ik besloot te gaan voor het rechthoekige modelletje dat je ook in de Veritas winkels uitgestald ziet staan. Na wat zoekwerk op het internet vond ik hier als het ware ook nog een patroontje en werkbeschrijving voor bij haar. Ideaal.
 
De stofkeuze was ook een snel uitgemaakte zaak. Blauwe canvas zou het worden. Canvas omdat dit steviger is en dus meer geschikt voor dit soort tas. Op die manier moet je ook niet extra verstevigen met vlieseline. Een absoluut pluspunt vind ik. Blauw, omdat dit een kleur is die mijn schoonzusje graag ziet. De blauwe canvas was vlug gevonden bij Lana Lotta. Het werd er eentje met een vogelprint. Maar toen ik deze wilde combineren met het mosterdkleurtje dat ik in gedachten had, kwam ik er toch niet helemaal uit. het voelde niet helemaal juist. Tot mevrouw Lana Lotta me voorstelde om te combineren met een lichtblauwe canvas met wolkmotief. "Dan vliegen die vogels symbolisch in de wolken", zei ze. Ik vond dat top. Lichtblauwe wolken werden het.



Daarna werd het nog een zoektocht naar fournituren. De roestkleuringe paspel die ik origineel in gedachten had werd vervangen door een zelfgemaakt donkerbruin nepleren paspel. Vervolgens werd ook de tassenband vervangen door een zelfgemaakt nepleren hengsel en afneembare schouderriem. en voor de ritsen verving ik de originele lipjes door geüpgrade lipjes in leer (die je zo koopt in de winkel). Dat geeft de zak meteen een iets luxueuzere uitstraling.




Wat denken jullie? Leuk toch? En al helemaal wanneer je hem nadien op vakanite ziet verschijnen vol bolletjes wol en spannende werkjes in wording.




Waar haal ik het?
 
Canvas: Lana Lotta, Leuven
Nepleer: Pauli, leuven
Geleiders, ringen, musketonhaken, ritsen, ritslipjes, katoendraad: Veritas, Leuven

woensdag 20 april 2016

Het verjaardagsfeestje van Juliette

 
De verjaardagen blijven binnenstromen. En intussen is het al een beetje traditie geworden dat er dan een zelfgemaakt cadeautje mee naar het feestje gaat. Dat blijkt niet altijd eenvoudig want intussen zijn we al een jaartje rond bezig met naaien en komen dezelfde vriendjes natuurlijk een tweede keer aan bod
 
 
"Leve deze blog want op die manier heb ik een goed overzicht van wat ik de voorgaande keer gemaakt heb."
 
Je kunt immers moeilijk twee keer met hetzelfde cadeautje aan komen draven.
 
Zo ook voor Juliette. Vorig jaar kreeg ze een kleine messenger tas in rood. Als ik dat nu terug bekijk dan is dat wel grappig. Ik was toen duidelijk nog een stuk minder ervaren met de machine. En ook mijn machine was in die tijd nog niet het prachtige werkpaardje dat ik nu heb. Super. Dat maakt variëren makkelijker.
 
Dit keer gingen we niet meer voor rood maar wel voor limoengroen en blauw. Na de roze periode lijkt dit bij vele meisjes een populaire kleurencombinatie te zijn. Driewerf hoera want ook ik kan me daar wel heel goed in vinden.
 
Bij Habiba vonden we een prachtige bollenstof, in verschillende groen en blauw tinten.  Ideaal om te combineren met limoengroen.
 
Ik kocht een lapje van 70 cm en kon toen niet anders dan het ook volledig wegwerken. Dit is wat er van onder de machine rolde:

 

Een kussen






Een toilettasje

Een gepersonaliseerde handdoek. Het appliceren gaat al wat beter, zij het nog niet perfect. Maar al doende leert men zeker? De stof van de letters werd dit keer eerst verstevigd met hele dunne vlieseline. Na het knippen van de letters werden ze op de handdoek gespeld met tussen de letters en de badstof een laagje soluvlies. Dat voorkomt dat de lusjes van de badstof het appliceren hinderen. Nadien was je dat soluvlies gewoon met water weg. Echt bizar maar super handig.  Volgende keer kies ik wel voor een iets groter lettertype. Lijkt me gewoon gemakkelijker.

 

En een Wally natuurlijk, want die had ik al lang een keer beloofd aan Juliette.

 

Alles tesamen een handig setje voor logeerpartijtjes
 
 En toen was alle stof mooi opgebruikt.  
 
Dikke proficiat voor Juliette!
 
Waar haal ik het:
Stof: Habiba en Pauli
Panda vulling: Pauli
Paspel, flockfolie,vilt, rits, vlieseline en soluvlies: Veritas
Binnenkussen: IKEA
Handdoek: Hema
flockmethode: zo geknipt 1
 

donderdag 25 februari 2016

Wally 300.20


Ik lijk wel een oceaan te willen vullen met al die Wally's. En toch verdient ook deze een plekje op de blog. Niet alleen omdat iedere Wally weer zo super schattig is (zeker in dit blauw), maar ook omdat het verhaal achter dit cadeautje zo leuk is. 
Mijn jongste dochter zit namelijk in het vijfde leerjaar en mag daarom leesmeter zijn voor een leerling uit het eerste leerjaar.

"Ze neemt deze taak heel serieus."

En meteen werd ook duidelijk welke leerstrategie zij prefereert. Namelijk deze van het beloningsmechanisme. Onmiddellijk had ze een stickerkaartje klaar waarbij het leeskindje per keer goed lezen een sticker kon verdienen. Kaartje vol betekent een extra cadeautje.

Het kaartje was bijna vol !


Stof: katoen (Habiba), fleece (de Zeeman), vilt (Hema)
Fournituren: Panda vulling (Pauli)

woensdag 24 februari 2016

En toen waren we op dreef


Ik zei het al in het vorige blogbericht. Er heerst een babyboom. Als gevolg daarvan werd het babyjasje uit 'zo geknipt 1' bovengehaald. Het moet zijn dat ik er heel enthousiast van was geworden want er volgde meteen een tweede.


Opnieuw werd gekozen voor de combinatie katoen met tricot gezien de jasjes die nu geproduceerd worden voor pasgeborenen, geschikt zullen zijn in de zomer.  Het katoentje bevat geen roze deze keer en is daarmee veel neutraler wat jongen of meisje betreft. Volgens mij kan het voor beiden wel.


Ik combineerde de vrolijke girafjes met felgeel als binnenstof, oranje paspel rond om rond en oranje camsnaps als sluiting. En toen kon ik het weer niet laten. Ook dit jasje kreeg aan de mouwen een fantasieboordje. Het werden kleine verjaardagskroontjes.

"In je eerste levensjaar is iedere maand immers toch een beetje verjaren, niet?"

En dit vond ik ook goed passen in het 'neutraal' zijn van het jasje.

Geen cadeautje zonder Wally. Of geen cadeautje  met stofversplilling (haha) . De restjes stof warden dus weer handig verwerkt in nog maar een schattige, perfect matchende Wally om de giraffen gezelschap te houden.


Stof: katoen en tricot (Habiba)
Fournituren: paspel en camsnaps (Veritas), Panda vulling (Pauli)
Patroon jasje: Zo geknipt 1

dinsdag 23 februari 2016

Roze voor Roos


Er heerst een ware babyboom onder de collega's van zowel mijn man als mezelf. En dat opent perspectieven. Babyspulletjes maken is namelijk iets dat ik al lang niet meer voor mezelf en mijn dochters moet doen. En normaal gezien zal het tot mijn eventuele kleinkinderen duren voor ik daar binnen mijn gezinnetje terug gelegenheid toe krijg.

Maar met al die kersverse baby'tjes in de nabije omgeving, kon ik toch niet weerstaan om het babyjasje uit 'zo geknipt 1' eens te proberen.

Het baby'tje in kwestie waar het jasje voor gemaakt werd heet Roos.

"Roos zou het dus zeker worden en misschien zelfs met een rozenprintje?"

Tot ik passeerde aan een uitverkoop bij Habiba in Leuven en daar een aantal zeer schattige babykatoentjes kon scoren. Eentje daarvan was een berenstofje met een beetje roze er in. Dat gecombineerd met een felroze tricot zou ook wel al roze genoeg zijn redeneerde ik. En zo geschiede.

Het jasje is weer een schitterend patroon. Meestal kun je dat op voorhand wel raden, naarmate een patroon meer of minder op andere blogs is verschenen. En dit is er eentje dat al veelvuldig de revue is gepasseerd.

Ik gebruikte als stoffencombinatie katoen met tricot. Het jasje zal ongeveer over 5 à 6 maanden passen en dan is het volle zomer, dus fleece en dergelijke leek me niet echt geschikt. Het naaien met tricot blijft nochtans wel een uitdaging voor mij. Ik vind het ontzettend moeilijk om geen plooitjes te krijgen in tricot. Zeker wanneer je combineert met katoen, dat veel minder rekbaar is. Het ligt waarschijnlijk aan mijn onervarenheid.  
Verder werd het jasje afgewerkt met een fluoroze paspel en al even roze camsnaps. En aan de mouwzoom leefde ik me eens helemaal uit met de mogelijkheden van mijn toch wel fantastische naaimachine. Een Pfaff Expression 3.5. Die machine verdient toch wel een eervolle vermelding om met zo veel geduld al mijn geprul te ondergaan. Neen, serieus, ik zou me geen betere machine kunnen wensen.



Om het cadeautje nog wat te vervolledigen naaiden we er nog onze fantastische Wally bij, in dezelfde stoffencombinatie als het jasje. Zo is ook het laatste restje stof opgebruikt en kan Roosje in stijl op wandel gaan.


Stof: katoen en tricot (Habiba)
Fournituren: paspel, camsnaps (Veritas), Panda vulling (Pauli)
Patroon jasje: Zo geknipt 1